Je wekker gaat. Een nieuwe dag. Zodra je wakker bent, sta je aan. Hetzij met enige vertraging, maar de dingen die vandaag moeten gebeuren, verschijnen als appjes in je hoofd. Je telefoon ligt binnen handbereik en je drukt de wekker uit. Je haalt de vliegtuigstand van je telefoon af en checkt het laatste nieuws, gemiste appjes en een paar instagramstories. Om te voorkomen dat je te lang blijft hangen bij té grappige reels, stap je snel uit bed en ga je naar de WC.
Er gaat een deur open, je hoort kleine voetjes en ziet al snel een kleine meid met ontploft haar. Ook zij moet plassen. Dus, opschieten maar. Geen getreuzel. De dag kan beginnen.
Vanaf je wakker wordt, tot nadat de kinderen slapen, heb je de hele dag aan gestaan. Met aan bedoel ik, dat je hoofd bezig is met wat er allemaal moet gebeuren. Het is dan ook niet zo gek dat het juist lekker kan zijn om naar je werk te gaan, omdat je dan maar met één set taken bezig hoeft te zijn. Namelijk, de taken van jezelf. Voel je daar niet schuldig over. Heel veel vrouwen (en mannen) ervaren dit. Het maakt je niet een slechtere moeder. Het maakt je mens.
Om je goed te blijven voelen, of je nu moeder bent of niet, is het belangrijk een fijne balans te vinden tussen inspanning en ontspanning. Hoeveel vraagt jouw baan van jou? Hoeveel vraagt jouw gezin van jou? Wat heb je nodig om de energie die dit gevraagd heeft weer aan te vullen? Hoe zorg je ervoor dat het je gedurende de dag niet uitput? Past jouw baan bij je? Heb je teveel taken op je genomen (gekregen)? Kan jij aan jouw eigen standaarden meten? Dit zijn allemaal vragen die je aan jezelf zou kunnen stellen om helder te krijgen waarom jij je voelt zoals jij je voelt. En, om deze vragen te kunnen beantwoorden, is het nodig om te vertragen. Even stil zijn en stilstaan bij wat je voelt, denkt en doet. Past dat wat je denkt en voelt bij hoe je wilt doen? Bij wie je wilt zijn? Hoe zou jij je wíllen voelen en hoe kom je daar. Soms hoef je alleen maar stil te zijn om te kunnen horen.
Het hebben van geen tijd, is een veel voorkomend excuus. Als iets maar belangrijk genoeg is, zorg je ervoor dat het lukt. Dan maak je tijd. Jij vindt het belangrijk dat je kinderen op tijd, met een lunchpakketje en fruit op school komen. Dat lukt jou. Jij vindt het belangrijk genoegd dat jij naar je werk gaat. Dus, dat gebeurt. Als je vindt dat vertragen belangrijk is, omdat je dan hoort en voelt wat er in je om gaat, lukt jou dat.
Jij bent belangrijk. Zorg voor jezelf zoals je zorgt voor degene waar je zielsveel van houdt. Vertraag, ontspan en luister.